Cadeau-lijstje van je (ongeboren) kind 2

BLOG 2 ‘cadeaulijstje van je (ongeboren) kind’: ZIEN

Je bent (samen) in verwachting.
Wat geweldig!! Gefeliciteerd.
Wat prachtig dat de natuur weer één van haar grootste kunsten laat zien.
Als je er even stil bij staat en bedenkt wat er allemaal gebeurt en voor nodig is, om een kindje geboren te laten worden… dan ben je even stil. Wat een wonder.
Als je een filmpje wilt zien: https://www.youtube.com/watch?v=feOy9T-vj_s

Jullie verlanglijstjes
Zodra je het weet en het rondom je vertelt, ben je vast ook meteen aan het nadenken over hoe het zal zijn als je kindje eenmaal geboren is.
Wie zal jij dan zijn? Hoe zal jij dan zijn, als mama of papa? Vind je het spannend?
Er zal ook van alles te regelen zijn, te verlangen, te klussen, te kopen.
En zo ontstaat al snel een verlanglijstje.
Jouw en jullie verlanglijstje.
Maar … wat is eigenlijk het verlanglijstje van jullie kindje, dat daar van binnen groeit?
Zij is nog helemaal niet bezig met ‘straks’: een kamertje, een bedje, kleertjes of spenen.

Dit kindje kan alleen nog maar ervaren wat er nu is. Er bestaat voor hem geen gisteren of over 6 maanden. Er is alleen dit moment, daar binnen in die veilige warme ruimte.
Hij heeft dus ook een lijstjes met noodzakelijke cadeaus voor nu.
En al die cadeaus zijn voor hem/haar van groot belang om gezond en veilig te groeien; om het leven aan te kunnen.

In een paar BLOGS neem ik je mee langs het verlanglijstje van je kindje.

Met stip op 1 staat: LIEFDE. lees over deze schijnbare open deur het eerste BLOG: https://www.coachingstromen.nl/cadeau-lijstje-van-je-ongeboren-kind/

NUMMER 2 OP DE LIJST: ZIEN
Je kent vast wel die overweldigend heerlijke liefdes-scênes in films: dat moment vlak vóór de innige zoen. Intens oogcontact; de wereld lijkt even stil te staan.
Een blik, die alle deuren openzet naar diepere lagen in de beide personen.
Stel het je even echt voor, misschien juist dat moment uit je eigen liefdesleven…
Voel je hoe diep dan de gevoelens in jezelf zijn?
Tot diep in je buik en je kruis zelfs.

Dit is niet zomaar kijken, maar ook echt zien.
Kijken in de ogen van de ander, terwijl je verder en dieper kijkt dan alleen de ogen zelf.
Je maakt diepe verbinding met die ander en ook met jezelf en je eigen lichaam.
De liefdesenergie is voelbaar aan het stromen.
Geweldig hè.

Echt zien
Op die manier kunnen we ook kijken naar onszelf: een blik vol compassie met onszelf.
Jezelf echt even zien, een paar seconden tijd voor jou nemen en niet alleen maar om je pas geschoren baard te controleren of je ogen op te maken.
En op die manier kun je ook naar elkaar kijken; elkaar écht zien en in die uitwisseling, de liefde voelen die je bindt.

Vergeten
Jammer maar waar… echt kijken en met jezelf en de ander contact maken in dat kijken, komt niet zoveel meer voor: we lijken langs elkaar heen te vliegen.

In mijn trainingen geven mensen soms met tranen in hun ogen toe, dat het lang geleden is, dat ze hun partner en hun kinderen zo hebben ontmoet.
Praten gebeurt, terwijl ogen gericht zijn op de aardappels die geschild worden, de laptop of de mobiele telefoon of al rennend om op tijd te komen.
Die ontdekking geeft soms gevoelens van verdriet en schaamte.
In de dagelijkse drukte lijken we te vergeten hoe fijn het is, als iemand echt naar ons kijkt.
En wat een heerlijk gevoel het geeft om een ander echte te zien.

En we vergeten te kijken naar de wereld om ons heen; de natuur.
We vergeten, dat we onszelf en elkaar daarmee tekort doen; ontnemen onszelf de mogelijkheden van verwondering en genieten.

Kijken zonder tekst
Kijken, echt kijken naar elkaar legt een basis voor rust en veiligheid en liefde.
In echt oogcontact doet het er even niet toe wat je ‘doet’, maar ‘bén’ jij … genoeg.

Ben je samen en kun je de verbinding tussen jullie voelen en hoeft er even niet gesproken te worden.
Probeer het maar eens.

Naar elkaar en je kind
Door zo bewust tijd te nemen om echt te kijken, geef je ook liefde en daarmee een mooi voorbeeld aan je kind. Een kind pikt alles op en voelt in jullie voorbeeld jullie liefde.
Dat geeft een veilig gevoel. En hoe veiliger je kind zich voelt, hoe beter het zich kan ontwikkelen.
Ook wanneer je in alle zachtheid en aanwezigheid oogcontact zoekt met je pasgeborene.
Als je oplet, zie je dat je kind dat oogcontact ook zoekt: honderden keren op een dag: jouw aanwezigheid en bevestiging zoekend!

Naar binnen kijken
Met diezelfde intentie kun je ook je oog naar binnen richten: naar binnen kijken, naar jezelf. In zachtheid ‘kijkend’ naar jeZelf.
Én met die intentie kun je je oog naar binnen richten: waar je kindje groeit wanneer je in verwachting bent.
In stilte en met verwondering je voorstellen hoe je kind daar leeft en erbij is: je blik in figuurlijke zin op hem richten en haar geruststellen: “ik ben bij je, ik ‘zie’ je”.
De liefdevolle energie waarmee je dat doet is voelbaar voor je kind.

Gezien worden
Hoe groot is ons aller verlangen om echt gezien te worden?
Hoe mooi is het dat je dat ook kunt geven aan jezelf, je partner en je kind.
Zelfs je ongeboren kind.
Met zachte ogen écht kijken, is een prachtig waardevol cadeau.


Wil je meer leren hoe je als partners liefde kunt behouden (ook in lastiger situaties), elkaar echt kunt zien, dan ben je van harte welkom

wanneer ik weer een workshop ‘Leukste partner, beste ouder’ in Zutphen geef. Houd de agenda van mijn site in de gaten of stuur me een mail.

Wil je je voorbereiden op de komst van je kind, zodat je je kind alles wat op haar/zijn verlanglijstje staat kunt geven? Download dan dit gratis E-book: https://www.coachingstromen.nl/gratis-e-book-ouderschapsvoorbereiding/

Cadeau-lijstje van je (ongeboren) kind

SERIE: Cadeau-lijstje van je (ongeboren) kind
MET STIP OP NR 1

Je bent (samen) in verwachting.
Wat geweldig!! Gefeliciteerd.
Wat prachtig dat de natuur weer één van haar grootste kunsten laat zien.
Als je er even stil bij staat en bedenkt wat er allemaal gebeurt en voor nodig is, om een kindje geboren te laten worden… dan ben je even stil. Wat een wonder.
Als je een filmpje wilt zien: van conceptie tot geboorte.

Zodra je het weet en het rondom je vertelt, ben je vast ook meteen aan het nadenken over hoe het zal zijn als je kindje eenmaal geboren is.
Wie zal jij dan zijn? Hoe zal jij dan zijn, als mama of papa? Vind je het spannend?
Er zal ook van alles te regelen zijn, te verlangen, te klussen, te kopen.
En zo ontstaat al snel een verlanglijstje.
Jouw en jullie verlanglijstje.
Maar … wat is eigenlijk het verlanglijstje van jullie kindje, dat daar van binnen groeit?
Zij is nog helemaal niet bezig met ‘straks’: een kamertje, een bedje, kleertjes of spenen.

Dit kindje kan alleen nog maar ervaren wat er nu is. Er bestaat voor hem geen gisteren of over 6 maanden. Er is alleen dit moment, daar binnen in die veilige warme ruimte.
Hij heeft dus ook een lijstjes met noodzakelijke cadeaus voor nu.
En al die cadeaus zijn voor hem/haar van groot belang om gezond en veilig te groeien; om het leven aan te kunnen.

In de komende paar BLOGS neem ik je mee langs het verlanglijstje van je kindje.

Vandaag met stip op nr 1 van het verlanglijstje: liefde
Bovenaan op het wensenlijstje van jou en jullie kind staat onvoorwaardelijke liefde. Wat een open deur…zal je misschien denken.
Liefde is namelijk een heerlijke energie om in te zijn.
We herkennen allemaal hoe het voelt om in de nabijheid te zijn van iemand die liefde uitstraalt: denk maar aan dat heerlijke gevoel dat je ervaart in de armen van je geliefde, zonder dat je er iets voor terug hoeft te doen.
Of in gesprek met je beste vriendin of vriend, die er helemaal voor je is, als je in alle openheid een probleem deelt en geen enkel verwijt voelt, maar alleen oordeel loze ruimte. Dat is liefde.
De energie waarin je je vrij en veilig voelt. Waarin je het idee krijgt dat je er mag zijn zoals je bent, zonder daar van alles voor te moeten bewijzen.

Liefdesenergie is dus voelbaar
Net als het tegenovergestelde trouwens: je voelt het meteen als je een ruimte binnenkomt, waar spanning of ergernis heerst. Herken je dat?

Open deur of niet … hoe laat je je (ongeboren) kind (of partner😉) voelen dat je liefde geeft?
Er zijn vele manieren om je liefde te laten merken aan je kind.
Oprechte liefde begint altijd met jou en in jou!
Wanneer jij de tijd neemt om stil te staan bij jouw gevoelens voor je kind en je laat dat gevoel van liefde helemaal toe in jezelf, dan gebeurt er iets in jou.
Je wordt vaak warm van binnen: je liefdes energie stroomt.
Soms raak je zelfs ontroert door dat diepe gevoel van liefde.
En zoals we al eerder concludeerden: energie is te voelen; die liefdes energie straal je uit en wordt daarmee ook voelbaar voor je kind.

Liefde is een virtuele arm om iemand heenslaan
Liefde is een vorm van bewuste aandacht geven. Heel bewust je aandacht richten op je kind, ook als het nog in je buik zit. Met je aandacht laten weten dat je er bent, dat je contact zoekt, dat je gerust stelt.
Als je dat doet wordt alles zachter: je manier van kijken naar je kind, je manier van aanraken van je buik als je zwanger bent en je manier van spreken bijvoorbeeld.
Je kunt zonder woorden een ‘aandachtslijntje’ leggen in alle stilte; alleen maar door in liefde te ademen en met elke ademing je liefde voor de ander bewust te voelen en uit te zenden.
Neem maar eens de tijd om dat te proberen met je lief. Je zult versteld staan van wat er dan gebeurt.

Op deze manier wordt liefde geven alsof je een arm om iemand heen slaat.

Liefde is het fijne voorbeeld geven
Wanneer je dit regelmatig doet met je partner: bewust zijn van je liefde voor elkaar (zeker wanneer je het ook nog uitspreekt), dan leven jullie samen in een warme fijne energie, die voelbaar is voor je kind, ook als het nog niet geboren is.
Want jij als moeder je fijn en geliefd voelt, ben je ontspannen en dat voelt je (ongeboren) kindje.
Het feit dat kinderen ons spiegelen met hun gedrag, komt omdat kinderen zo open staan en goed kunnen voelen. Wat wij voelen en dus uitstralen, voelen zij ook.
Dus als wij liefdevol en rustig zijn, dan voelen kinderen zich veilig en kunnen ook zij rustig en ontspannen zijn en zich dus goed ontwikkelen.

En die fijne liefdevolle energie komt ook weer terug naar onszelf.
Een mooie cirkel van liefde ontstaat zo.

Wil je meer leren hoe je als partners liefde kunt behouden (ook in lastiger situaties), terwijl je de liefde ook doorgeeft aan je (ongeboren) kind?
Klik dan hier voor mijn gratis E-book

En hier voor meer info.

Op 15 februari 2020 ben je welkom bij de introductie workshop ‘Leukste partner, beste ouder’ in Zutphen

(T)ROUWDAG

4 juli 1987: een stralende warme dag.
Een spannende dag, waarin ik mijn ja-woord gaf aan de liefde van mijn leven.
Aan de liefde … voor de rest van mijn leven, dacht ik toen. Geen twijfel.


We spraken woorden naar elkaar uit, die we zelf en samen geformuleerd hadden: beloftes. In liefde, met liefde.

Dat ja-woord, is nu bijna een jaar geleden ‘officieel ontbonden’, zoals dat in bedekte termen heet.
Oftewel: we zijn gescheiden.
Weg droom, gedachten over onze toekomst samen, gevoelens en overtuigingen van toen.
Over en uit.
Dat kan dus … blijkt. Ondanks ons toenmalige geloof en vertrouwen in onze relatie.

Scheiden kan
Natuurlijk kan dat. Kijk naar de realiteit om ons heen. Scheiden is de normaalste zaak van de wereld. Toch?
Nou…niet voor mij! Dat geldt voor anderen, dacht ik altijd.
En toch, dus, blijkbaar.

Wat moet ik dan met vandaag?
De dag waarop we altijd samen aandacht besteedden aan de jaren daarvoor; naar elkaar uitspraken waar we blij mee en dankbaar voor waren.
Een mooi en waardevol ritueel.Wat kan ik er nu nog mee?

Ik ga deze dag lekker gauw aan me voorbij laten gaan: en een groot stuk taart eten.
Of er een rouwdag van maken: treuren en janken om dat wat blijkbaar niet meer mogelijk was. Verloren gegane beloftes.

Ik kan er een zweepjesdag van maken: mezelf alles verwijten wat ik zelf in mijn ogen niet goed heb gedaan, heb laten liggen, niet gezien heb. De lampen richten op mijn aandeel in ‘de mislukking’. De zweep erover. Kortom er een dag vol zelfverwijt, schaamte en verdriet van maken.

Of .. nog beter, ik kan er een aanvalsdag van maken: nog eens alles de revue laten passeren wat hij in mijn ogen fout heeft gedaan en er een lekkere mail over schrijven én opsturen. Kortom er een dag van boosheid en slachtofferschap van maken.

NEE!
Hoewel … ik zie zeker de waarde van het kijken naar ieders aandeel in het geheel, de valkuilen waarin wij tuimelden, onze niet toereikende communicatie, de patronen waarmee wij leefden, die naar ik nu inmiddels weet, veelal terugvoeren naar onze gezinnen van herkomst, met alles wat in die familiesystemen mee- en overgedragen is.
Maar dan wel met het doel daarvan te leren en te groeien en het liefst (en meest waardevol voor onszelf en de generatie na ons) samen. In kwetsbare openheid. Niet vanuit slachtofferschap of rancune.

DUS? Een nieuw JA-woord.
Kies ik ervoor om bewust enerzijds terug te kijken in dankbaarheid voor waardevolle, mooie, gezellige, leerzame jaren en een liefde van waaruit twee heerlijke kinderen zijn geboren.
En anderzijds een nieuw JA-woord te formuleren.
Nu in mijn eentje: naar mijzelf én mijn exgenoot.
Uit mijn leven is hij niet, kan hij niet zijn, ook al ziet de vorm er nu heel anders uit. Systemisch is er hoe dan ook nog steeds een relatie en die zal er altijd zijn, al was het alleen al via onze kinderen.

Maar dat JA-woord: vooral naar mijzelf.
Want ik weet, dat JA zeggen, de energie van het leven vrij laat stromen. En die liefde gun ik mijzelf: trouw aan mijzelf.

Dus toch … mijn trouwdag 🤗.

TIP VOOR GESCHEIDEN/SCHEIDENDE OUDERS:
Of en hoe je gaat scheiden en en vooral ook hoe je daarna met elkaar omgaat, is van invloed op het welzijn van je kinderen. Ongeacht hun leeftijd ten tijde van de scheiding.
Ja,ja een open deur. Maar toch, als je leest hoe groot en op welke manier die invloed is, dan wordt je met je neus op de verantwoordelijke feiten gedrukt.
Ik lees op dit moment: ‘Hun scheiding, mijn leven’ van Yolande de Best: 20 volwassenen over de scheiding van hun ouders.
Indrukwekkend en wat mij betreft een aanrader om zelf ‘de verantwoordelijke versie’ van je scheiding te leven.

TROUWENS 😅… ik schreef een paar jaar geleden een boekje over trouw, of JA zeggen, zo je wilt.
Het ‘JA-woordboekje’:
dit boekje laat je in 6 hoofdstukjes bewust stil staan bij de intense betekenis van JA zeggen tegen jezelf en iemand anders. Ook als JA zeggen niet zo vanzelfsprekend lijkt te zijn.

Met gedichten, schilderingen en oefeningen om samen te doen wordt het JA-woord in alle facetten van jullie relatie belicht. Een klein woord als leidraad voor een liefdevol leven samen, ongeacht de situatie.

Een mooi vormgegeven uniek boekje voor jezelf of om als persoonlijk cadeau te geven, bij een JA-woord-viering bijvoorbeeld.(€8)
Geïnteresseerd? Stuur me een mailtje.

De Valentijns Toverformule

In de aanloop naar Valentijnsdag is er een ‘lichte’ opwinding merkbaar.
De commercie doet zijn best ons te doen geloven, dat het sturen van een kaartje, het organiseren van een intiem sauna-uitje of etentje bij romantisch kaarslicht het grote verschil gaat maken voor jou en je geliefde inclusief rode hartjes natuurlijk.
Los van het feit dat de commercie daar zéker wel bij vaart, doet dat vast en zeker de relatie ook goed.

Wat is dan de toverformule?
Niet zozeer de kaart of het etentje zelf, of het grote met helium gevulde uiterlijke hart.
Maar de oprechte aandacht: het innerlijke hart dat spreekt.
En het effect het gevoel erbij te horen, gezien te worden, belangrijk te zijn voor de ander.
Dat is voor ieder van ons belangrijk: de bevestiging krijgen van een ander, dat je ertoe doet. Dat je het waard bent om aandacht van de ander te ontvangen.
Zeker geldt dat voor liefdespartners: net zoals we als kind vroeger de verzekering nodig hadden dat we de liefde van onze ouders waard waren, willen we nu van onze partner weten dat we okay zijn. Of meer nog: belangrijk zijn voor de ander.

Afkopen
Als we kijken naar ouders en kinderen, dan kennen we allemaal wel de voorbeelden dat de liefde van ouders soms ‘afgekocht’ wordt door cadeautjes.
Die zijn tastbaar, ‘te doen’, te behappen, waar te maken.

Zo ook is een Valentijns-verrassing ‘te doen’, te behappen, waar te maken, inclusief rood hart.
In beide gevallen een leuk en ook lief gebaar. Tenminste … op dat moment.

Maar wat is er moeilijker dan dat?
En uiteindelijk ook duurzamer?

Moeilijker is het om zelf dat grote rode warme hart te zijn.
Een hart waar plaats is voor niet materiële liefde.
De liefde die zélf aandacht is en aandacht geeft door

  • de ander te zien zoals hij/zij is
  • een luisterend oor te zijn: open en oprecht, ook als die ander jou een spiegel voorhoudt
  • de ander ruimte te geven om ziek, zwak, misselijk, boos, zoekend te zijn en erbij te blijven
  • de liefde en kwetsbaarheid in de ander te zien
  • zichzélf in alle eerlijkheid en krachtige kwetsbaarheid aan de ander te durven laten zien.

En moeilijker is het om dat steeds te zijn.
Om bewust te kiezen om Valentijn te zijn en Valentijn te blijven zien in relatie met je lief. Ook na 14 februari.

Nou ja … misschien niet steeds, want wij zijn nu eenmaal geen heiligen zoals Valentinus.
Maar dan toch in ieder geval de intentie hebben om dagelijks met een open, warm hart naar de ander te beginnen: telkens weer met zachte ogen te kijken, met aandacht te luisteren en oprecht te spreken.
Het wonder in jezelf en de ander en de kostbaarheid van jullie verbinding te zien.
Je dagelijkse Valentijns-kracht is dan ook dat te benoemen.

En de realiteit leert dat dat moeilijker is, dan een Valentijnskaart sturen.

Veiligheid
We laten het zo vaak versloffen: het verder kijken dan het materiële, dagelijkse.
Hoe fijn is het, regelmatig te horen, dat je geliefd bent? Te merken dat je echt gezien wordt.
Dat is de veiligheid waar we allemaal naar verlangen. En zeker kinderen.

Het mooie is, dat wanneer je dit openlijk oefent, samen met je lief, je de ruimte waarin je kinderen opgroeien schoon, veilig en liefdevol houdt en ze hiermee een geweldig voorbeeld geeft.

Hoe je dit oefent?

Start vooral met die mooie Valentijnskaart, de massage of het dinertje en voeg dan vanaf vandaag iedere dag een beetje Valentijns-liefde toe, door bijvoorbeeld elke dag te eindigen met te vertellen aan je partner wat je in hem of haar gewaardeerd hebt vandaag.
Of start de dag met echt oogcontact (meer dan een vluchtige blik) en adem een paar keer diep door, terwijl je blijft kijken. Voel dan hoe de liefde stroomt: dat is zo’n mooi cadeau aan elkaar. Experimenteer dit maar eens: echt niet zo makkelijk hoor. Maar wel waardevol.

VALENTIJNS-AANBIEDING
Wil je meer tips? Is het tijd om meer liefde toe te voegen aan je relatie met jezelf of je lief?
Maak dan gebruik van mijn VALENTIJNS-AANBIEDING!!
20% korting op elk coachingstraject, als je dit afspreekt tussen vandaag 14-02-2020 en 21-02-2020 (23.59 uur, niet in combinatie van andere aanbiedingen)
Je kunt contact met me opnemen via info@coachingstromen of 06-38 28 8228

Doe ik ja voor mezelf of vergeet ik ja?

Over de w.c. en reminders!
Doe ik JA voor mijzelf of vergeet ik JA?

“Oh gaaf!! Dat ga ik doen”, hoor je jezelf zeggen.
En na een paar weken: “Oh ja … dat zou ik doen …….. Da’s waar ook.”

Blijkbaar niet zo waar(d), want ‘het’ is er volkomen bij ingeschoten. Niet gedaan.

Ik hoor dit vaak van mijn cliënten.
En de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen, ook van mijzelf.
Er is een wil, om iets aan te pakken, te veranderen, voor mezelf, soms drastisch, maar er komt niets van terecht.
Hoe kan dat nou toch, terwijl je het eigenlijk écht wel wilt?

Over willen
Iets ‘willen’ is (blijkbaar …) niet voldoende om ook echt tot actie of transformatie te komen.
Dat heeft met verschillende dingen te maken. Ik licht er een paar uit.

Allereerst kun je jaren lang iets ‘willen’, om uiteindelijk tot de conclusie te komen, dat het Universum je precies dát gaf … namelijk het ‘willen’ op zich! Je blijft maar lekker ‘willen’.
Dáár lag namelijk je focus. In plaats van op datgene wát je wilt; doen, ervaren, zijn.
Iedereen weet inmiddels wel dat alles waarop je focust groter wordt, groeit. Dus ook willen.

Gewoontes
Ten tweede is datgene wat je zou willen transformeren vaak een diepgewortelde gewoonte in jouw hele systeem. En dat heb je niet zomaar omgedraaid, getransformeerd of wat velen ook graag willen: uitgeroeid.
De boodschap van dat patroon ligt opgeslagen in je cellen. Echt waar!

Echt verankerd en dat vraagt meer dan het ‘anders willen’.

Saboteurs
Als derde heb je dan ook nog zo’n bataljon stemmetjes in je hoofd (of op je linker schouder zoals ik), die je vertellen, dat het leven naar dat nieuwe patroon echt niet verstandig is, gevaarlijk zelfs. Een stel angsthazen die je voorhouden dat jij dat helemaal niet kunt, dat je er niet klaar voor bent, dat anderen je voor gek zullen verklaren of erger nog: ze zullen je verlaten!! En dan sta jij daar moederziel alleen, met je nieuwe gedrag. Lekker ….

Hahaha … ego in de aanval!
Dat ego, dat jou enorm geholpen heeft door dat oude patroon als een overlevingsmanoeuvre te starten toen het echt hard nodig was.
“Dank je wel lieve ego-stemmetjes, ik kies nu voor iets anders. En dat is heus veilig! Ik beloof jullie dat ik jullie zal roepen als het nodig mocht zijn.”

Hoe dan wel?
Wat krachtiger werkt dan ‘willen’ alléén, is je verbinden met je diepe verlangen en dat helder maken voor jezelf.
Helder formuleren, benoemen; hoe ziet dat eruit, welk effect heeft het op mij en hoe voelt het wanneer het zover is?
Vanuit deze verbinding met je verlangen zet je je intentie helder neer.
Dus niet: “ik wil meer tijd aan mezelf besteden”.
Maar: “ik besteed meer tijd aan mezelf, door …. En dat vul je dan concreet in. Daarbij ervaar ik ontspanning.

En dan doen
De benodigde vervolgstap is dat dan ook werkelijk doen op een manier die je met jezelf hebt afgesproken: in kleine stapjes.
Juist die kleine stapjes maken dat je succes kunt hebben en je transformatieproces behapbaar blijft.

Transformeren is je systeem van nieuwe input voorzien, net zo lang tot al je cellen het ervaren hebben.
Kost dus tijd.
En aandacht … want je bent zo makkelijk weer in je oude spoor beland.

Hulp in het proces
Om dat proces gaande te houden en jezelf te ondersteunen in dat vernieuwingsproces heb je REMINDERS nodig: dingen die je eraan helpen herinneren dat je trouw kunt zijn aan je intentie, zodat je nieuwe (helpende, blijmakende) gedrag een gewoonte kan worden; een nieuw patroon, wat beter voor je werkt.

Tijd is de valkuil
Herken je deze? “Ik heb het er echt te druk voor!”
Dat is wel de meest belemmerende gedachte voor jezelf. ‘Ik heb er geen tijd voor!’
Alsof zorg voor jezelf uren van je tijd kost. Echt onzin.
Terwijl feitelijk niet goed voor jezelf zorgen meestal veel energie en dus bergen tijd kost!!

Harde realiteit
Pas nog zei een coachee die in verwachting is, dat ze in haar drukke gezin tot haar schande geen tijd had om stil te staan bij haar zwangerschap, laat staan contact te maken met dat kleintje, die toch al weken lang in haar bij-zijn was.
Maar ja … zij was niet bij zichzelf en dus ook niet bij haar kleintje. En niet alleen zij, maar meer mensen in haar gezin hadden last van het feit dat zij zo moeilijk bij zichzelf kon zijn.

Gelukkig … de wc!
“Hoe vaak per dag ga je naar de wc?”, vroeg ik.
Ze keek me verbaasd aan. “Heel vaak!  Hoezo?”

Allemaal kostbare momenten om even de verbinding met jezelf aan te gaan én hallo te zeggen tegen dat kleintje, dat net als wij groeit van liefdevol contact!
Niemand heeft er last van dat jij 1 minuut langer op de plé zit en jezelf gunt om een paar keer bewust door te ademen en iets positiefs tegen jezelf te zeggen of even te voelen “hoe is het eigenlijk met mij en wat heb ik nodig?”

Hang een ‘REMINDER’ in de vorm van een kaart, dierbaar voorwerp, stickertje of spreuk op je w.c. of op de spiegel of deur.
Plaats een reminder-foto op je mobiel of laptop.
Knoop een lintje aan je autostuur of fiets.
Allemaal korte ‘vergeten momenten’ op een dag die je in staat stellen om verbinding te maken met het werkelijke in jou. En dat wat jij wél wilt doen of zijn.
Kost geen extra tijd!!!
Sterker nog: dit gaat je tijd, liefde, blijdschap, echtheid, openheid, ontspanning en vul maar in brengen, omdat het je van je automatische (oude) piloot haalt.
En dat is me toch ook fijn joh!
Ook voor je omgeving trouwens!

Tijd en hardnekkige patronen
Wat wel tijd kan kosten is het inzicht krijgen in je belemmerende patronen en de impact die ze hebben op jouw ‘niet-helemaal-wel-bevinden’.
Niet altijd lukt het om daar zelf voldoende zicht op te krijgen.
Coaching helpt je daarbij, evenals bij het helder krijgen van je verlangen en datgene wat voor jou concreet gaat helpen om je verlangen te leven.

Sommige belemmerende patronen in jouw leven vragen om meer onderzoek en heling op een dieper niveau.

Opstellingen kunnen helpen om je dat inzicht te brengen.
Dat kan in een 1 op 1 sessie, maar ook tijdens groepsopstellingen.
Opstellingen laten je de verborgen, vaak onbewuste patronen in jou zien en kunnen naast waardevolle inzichten ook heling opleveren en dus vrijheid.

Is NU jouw tijd?
Wil je meer weten of ontdekken over jouw hardnekkige ‘ik-wil-wel-maar-doe-het-niet’ patroon?
Neem dan om te beginnen eens wat extra tijd om je eigen patronen te bekijken, ermee als het ware in gesprek te gaan en je af te vragen:
1. wat mijn verlangen eigenlijk echt?
2. wat is er blijkbaar steeds belangrijker, dan doen wat ik met mezelf had afgesproken?
Wil je dat onder begeleiding doen?
Neem dan contact met me op: info@coachingstromen.nl

Maar wat je ook ‘wilt’
Ga vandaag eens wat vaker naar de wc: even tijd nemen voor een eerlijk gesprek met jeZelf!!!

doet het pijn of raakt het pijn

DOET HET PIJN OF RAAKT HET PIJN?
Wat is ‘pijn raken’ voor jou”, vroeg Pieter aan me, n.a.v. mijn FB-post van 7 januari jl.
Mooi en logische vraag dacht ik.
Vraagt om uitleg.
Hierbij ‘een’ korte uitleg.

Een voorval of gebeurtenis in ons leven, kan bij ons pijn veroorzaken.
We ervaren verdriet en/of boosheid, voelen ons bijvoorbeeld verlaten, onbelangrijk, dom of … vul maar in.
Datgene wat we allemaal op dat moment ervaren gaat meestal samen (bewust of onbewust) met bepaalde gedachten of overtuigingen die we over onszelf hebben.
En dat wát we ervaren kan letterlijk pijn doen (zoals die bewuste zondag mijn hart letterlijk pijn deed).

Voorbeeld:
Een stel gaat naar een feestje.
Ze staan zich aan te kleden in de slaapkamer en hij zegt tegen haar: “Doe je dát aan?”
Zij schiet in de stress, denkt “zie je wel, hij vindt me niet meer aantrtekkelijk” en voelt zich boos en verdrietig worden.
Het zweet breekt haar uit en haar hartslag gaat omhoog.

Kijken we een laagje dieper naar haar, dan blijkt dat zij een oudere zus heeft, die vroeger de oogappel van hun vader was. Zij voelde zich in alles de mindere van haar oudere zus.
Ze was bang voor de opmerkingen van haar vader over haar schoolprestaties en vriendenkeus, zag overal zijn kritische blikken naar haar en verlangde intens naar zijn liefde.
Haar vader werd verliefd op een andere vrouw en verliet het gezin toen ze 13 was.

Met de ogemschijnlijk ‘simpele’ opmerking van haar partner, wordt de oude pijn van het ‘verlies’ van haar vader aangeraakt; als het ware wakker geschud.
Hierbij is de pijn haar verdriet en haar angst … voor het verlies van de belangrijkste man in haar leven; op dit moment haar partner.

Hoe werkt dat ‘pijn-geheugen’?
Wij hebben een geheugen voor gebeurtenissen. In ons brein natuurlijk.
Maar dat niet alleen!
Gebeurtenissen van pijn, verdriet, angst en boosheid in het verleden, liggen ook opgeslagen in het geheugen van ons lichaam. Net als gebeurtenissen van intense vreugde en plezier overigens!
Ons lijf heeft net als ons brein een geheugen. Ons lijfelijk geheugen zit in onze cellen!
Daardoor is het mogelijk, dat oude ervaringen zowel bewust als onbewust worden aangeraakt en weer ervaarbaar zijn.
Klachten in ons lichaam (zoals die bovengenoemde hartepijn, maar ook rug- en hoofdpijn bijvoorbeeld) kunnen ons leiden naar die oude emoties, die gezien willen worden, zodat ze (alsnog) verwerkt en geheeld kunnen worden.

Herken je dit?
Een voorval in het nu, kan je ineens buiten proporties emotioneel maken.
“Nou ja zeg … zo erg is het nou ook weer niet!” zegt je brein (of erger nog je partner) dan.
Als dat gebeurt, kun je er vanuit gaan dat een mogelijk verborgen oud zeer wordt ‘geraakt’.

Onbewust aangeraakte ‘oude’ pijn kan een belemmering vormen in je leven: een obstakel dat je ervan kan weerhouden om datgene te doen en te ervaren, wat je echt graag wilt.

Het helpt echt, als je dit herkent, want dan kan je:
1. het gebeuren in de juiste proporties zien
2. jezelf geven wat je eigenlijk als kind nodig had (of erom vragen) en daarmee
3. weer een stukje helen in jezelf en dus vrijer worden!

Gesprek met jezelf
Je emotie of je lichamelijke klacht kan het uitgangspunt vormen.
Je kunt met jezelf en je lijf in gesprek gaan.
Of jezelf vragen stellen n.a.v. de gebeurtenis waarop je zo sterkt reageerde:

  • wat zijn de feiten (wat werd er bijvoorbeeld letterlijk gezegd)?
  • hoe interpreteerde ik de opmerking of de vraag?
  • welke gedachten kwamen bij mij naar boven?
    wat voelde ik in mijn lichaam gebeuren (bijv. kramp in mijn maag, warm worden, snellere hartslag, spanning in mijn kaken)?
  • welke emoties roept dit alles op?
  • waar gaat het dus eigenlijk werkelijk om in mij?

Of (systemische) opstellingen
Zijn bovenstaande vragen niet voldoende voor je? Of wil je meer/verder?
Eén van de manieren om zicht te krijgen op oude belemmerende pijn is door een (systemische) opstelling te doen, waarbij een vraag of verlangen van jou het uitgangspunt voor de opstelling is.
Ken je (familie)opstellingen?
Het is een krachtige manier om via een vrijwel woordeloze ceremonie het energetische veld (waarvan jij een onderdeel uitmaakt), zichtbaar te maken; inzicht te krijgen in waar blokkades jou in de weg staan om je verlangen te leven.

Wil je kennis maken met opstellingen of wil je zelf een vraag inbrengen?

Dat kan op 3 maart in Boxtel  zie hier
En 22 april a.s. op de gezellige, rustige, ruime locatie van coachingpraktijk Stromen in Zwolle.
Samen met mijn collega opsteller Winnie Joosten (Boxtel) organiseer ik de Opstellingen-middagen van 13.00-17.00 uur
Voor informatie kun je hier terecht!
Opgeven kan rechtstreeks via info@coachingstromen.nl

“Maar ik wil zo graag” … of de spin is even vertrokken

Wij mensen
Zo: … full speed het oude jaar uit en het nieuwe jaar in.
Dat lijkt een beetje de trend.
Afronden van allerlei werkzaamheden in je baan, kerstborrels, eindejaars-festiviteiten, ook op de scholen (dus met je kinderen mee), tussendoor de nieuwe verzekeringen afsluiten (beetje te laat in verdiept, da’s waar), kerstboom kopen, huis versieren, kerstdiner voorbereiden (oh ja nieuw jurkje of op mijn minst een paar nieuwe leuke panty’s) en dán nog:
doelen stellen voor het nieuwe jaar, plannen maken, plannen uitwerken, zodat januari weer ‘full speed’ begonnen kan worden.
Pffff …
Wel allemaal nodig, zo lijkt het althans.
En allemaal gezellig en leuk. Dat zeker. Ja toch!?

De natuur
Dan … aan de andere kant de natuur om ons heen.
Winter, kou, mist, heel veel water, sneeuw: een totaal naar binnen gekeerde energie, zonder uitbundig bloeiende bloemen, ritselende bladeren en vruchtdragende struiken.
Tijd van inkeer, even rust.

En jij?
Herken jij dat het soms ook een beetje teveel is?
Als je heel eerlijk bent …
Teveel actie?
Ervaar jij juist in deze tijd van het jaar ook een ‘beetje’ van iets dat je moeheid zou kunnen noemen?
De gedachte dat je na vier uur ’s middags eigenlijk níets meer zou willen ‘doen’; alleen maar in de knusse warmte thuis wilt zijn, met een kop thee en een boek, of zoiets?
Of heb je de indruk dat er niet zo veel meer voor nodig is, of je wordt ziek?
Of anders nog: gebeurt er veel in je leven, wat je eigenlijk wel eens even op een rijtje zou willen zetten?

Hoezo dan die natuur?
Waarom haal je die er nou bij, Jeanette?
Nou … wij zíjn die natuur! Wij zijn net zo goed een onderdeel van die natuur als de bomen, de zon, de maan en die struiken die nu geen blad, bloemen en vruchten hebben.
Als je je aandacht daar wat meer op richt, dan zal je steeds meer opmerken en ervaren wat de invloed van de natuur op ons mensen en op jou is.
Je lijf heeft daar voelsprieten voor namelijk.

Alleen … wij vergeten dat wat makkelijk enerzijds en anderzijds zijn wij meesters geworden om het contact met ons wijze lichaam te ver-on-achtzamen (=we slaan er geen acht meer op) en dus voelen we de boodschappen van ons lichaam (dat wél die verbinding met de natuur in jou aanvoelt) niet meer of te laat.

Ons lijf
Afgelopen november gaf ik twee keer de workshop ‘Mijn lichaam als workmate en ik’.
In het contact met degenen die de workshops volgden werd me weer duidelijk hoeveel mensen de neiging hebben om hun grenzen (wel degelijk aangegeven door hun lichaam) overschrijden: met allerlei lichamelijke klachten als gevolg en een redelijk schrikbarend aantal jonge mensen met een burn-out.

Maar ja … ik wil zo graag
Dat geldt tenminste voor mij. Als ik eerlijk ben en naar mijn gedachten en gedrag kijk.
Voor jou ook?
Ik wil zo graag aan mijn eigen gestelde doelen voldoen.
Ik wil zo graag aan de verwachtingen van (sommige) anderen voldoen.
Ik wil zo graag overal bijzijn.
Ik wil zo graag sociaal zijn.
Ik wil zo graag mijn ideeën in actie omzetten.
Ik wil zo graag zichtbaar zijn op FB.
Ik wil zo graag een actieve moeder zijn en ook nog lief graag.
Ik wil zo graag een mooi kerstdiner maken.
Ik wil zo graag aandacht besteden aan mijn familie en vrienden.
Ik wil zo graag perfect zijn op mijn werk.
Ik wil zo graag ……………?

Wat wil jij zo graag?
En het liefst nog dit jaar.
Moet het echt?

Nu je lijf weer: ga even luisteren:
En wat ‘zegt’ je lichaam? Je hart? Je diepe verlangen?

Neem eens 2 minuutjes de tijd: ga even zitten, met je ogen dicht.
Adem een keer diep in en uit, laat je schouders eens zakken en ontspan je buik, je bovenbenen én je kaken… (of was alles al ontspannen?)
Als je hééééééél eerlijk bent.
Welke behoefte dient zich dan aan? In je lichaam.
En mag dat er misschien even zijn van je?

Echt niet raar
Natuurlijk voelt niet iedereen dit zo.
Maar weet dat het echt niet raar is, als je in deze donkere tijd van het jaar, je blik en energie wat naar binnen wilt richten, even contact wilt maken met je eigen mist, stilte of zelfs donkerte misschien.

Want daar ergens diep van binnen brandt jouw persoonlijke vlammetje, dat licht schijnt op wat echt gezien wil worden IN jou en DOOR jou.

“Wie buiten zich kijkt, droomt;
wie naar binnen kijkt, wordt wakker”
zegt Carl Gustav Jung

Wakker worden is van je automatische piloot af gaan.
Als je verbinding kunt maken met die vlam van binnen, dan weet je, waar je straks écht weer mee naar buiten wilt komen, wat echt gedaan wil worden door jou persoonlijk.
Het is als wachten op een geboorte en zwanger zijn van een energie die weer naar buiten wil als de tijd rijp is. Meegaan met de natuur … jouw natuur.
En dat is ook Kerst: even stil zijn en klaar maken voor een geboorte die licht brengt.
En niet alleen licht voor jezelf!

De winst
Ik geloof ‘heilig’ in de kracht van het luisteren naar je lichaam en het opzoeken van zo’n stille periode om dat goed te kunnen doen (want dat vraagt voor de meesten van ons toch wel wat oefening).
De winst daarvan is, dat je dan een samenwerking krijgt met je wijze lijf (en daarmee met de hele natuur, noem het ’t Universum, God, het Eeuwige, wat het ook maar is voor jou), in plaats van een strijd ‘tegen’.
Die samenwerking geeft energie!
Daar ligt onze kracht.
Onze kracht is onze waarde, ons talent, datgene waarmee we iets wezenlijks toevoegen voor onszelf én daarmee voor anderen, de wereld om ons heen.

Altazar Rossiter beschrijft dat heel mooi:


(uit de Happinez scheurkalender 2017)

Dit is wat ik je toewens in deze tijd voor Kerst en in de overgang naar het nieuwe jaar.
De mogelijkheid om naar jouw behoefte de stilte op te zoeken in jezelf.
De mist te willen en kunnen onderzoeken, in het donker te durven zijn, om van daaruit je eigen vlam te kunnen zien en ervaren: datgene wat in en door jou geboren wil worden!
Ik gun het je om het web even te verlaten …
Om na die rust, als je wilt, weer ‘full speed’ naar buiten te kunnen gaan, vanuit jouw hart en talenten, anders dan vanuit de druk van buitenaf (waar je die ook maar van laat binnenkomen).
Vanuit jouw eigen kracht, om zo ook ruimte te kunnen geven aan de kracht van anderen.

En wat kunnen we elkaar in die ruimte steunen en mooie dingen geven.
Een zegen zijn!
Ik wens je een gezegende Kersttijd en overgang naar jouw nieuwe jaar!

Mijn hond als coach! Vind jij je partner ook zo irritant?

Wow…pas zo iets moois meegemaakt.
Ik ben met Binke (onze grote stoere, kwetsbare hond) naar Mariët Broné geweest: de dierentolk, die in de laatste Happinez geïnterviewd werd.
Toen ik haar artikel las, voelde ik meteen dat ik naar haar toe wilde en wel op korte termijn!
Mijn communicatie met Binke was helemaal vastgelopen. En dat maakte me verdrietig en bovenal boos. Erg boos!
Ik snapte niets van haar en ik had het gevoel dat zij mij bewust negeerde.
Ik voel me vaak zo niet gezien!
En tegelijkertijd, heb ik altijd het idee, de gedachte, het ‘innerlijk weten’ gehad, dat zij niet voor niets op mijn pad is.
Haar gedrag (dat mij razend maakt) heeft mij juist iets te zeggen.
Nou … dat laatste bleek.
Zoals mijn intervisiegroep van de opleiding ‘Opstellingen’ al heeft opgemerkt: ze is een coach-hond! Zo gevoelig.
En ze gaat bijna op haar kop staan om de voor mij bestemde boodschap duidelijk te maken.
Het ontroert me weer, terwijl ik dit schrijf.
Mijn reactie daarop was tot gisteren … helaas, nog meer in mijn overleving schieten: boos worden en met kracht en macht iets willen bereiken.
Terwijl ik me diep van binnen, dan altijd zo ongelofelijk verdrietig voelde.
Want datgene wat ik het liefste wil, waar ik met heel mijn hart naar verlang, kreeg ik niet voor elkaar met haar: liefdevolle verbinding!

Het thema dat in mijn leven de hoofdrol speelt.Ik denk, in de levens van ons allemaal, hoewel we ons dat niet altijd bewust zijn.

Want juist in verbindende kracht schuilt onze overleving, niet in de boosheid en de macht.
Dit is dus één op één te vergelijken met ons in relatie met onze partner, ons kind, onze ouder …
Deze mensen zijn niet voor niets in ons leven.
Onze partner is daar, om ons iets in onszelf te laten zien.
Die man of vrouw, waar we hotel-de-botel verliefd op werden en waarvan we dachten: “ik heb jou nodig om heel te zijn, om te genieten van het leven: jij bent mijn wederhelft”.
En wat blijkt meestal: die lieve partner is er, om jou op eigen benen te zetten, volwassen te laten zijn, verantwoordelijk voor jezelf in eerste instantie.
Om jou te spiegelen, datgene wat jij te leren hebt in dit leven, waar je mee aan de slag mag om de heelheid IN jeZelf te ervaren.

En van daaruit kun je pas echt samen zijn!
Dringt het tot je door?Eerst jij, als héél (misschien geheeld) mens.
Daarna een samenzijn in openheid, ontspanning en vrijheid!Wat daarvoor nodig is???
Een open, liefdevolle communicatie: on-ontbeerlijk!
Tussen jou en jezelf allereerst.
Tussen jou en je partner.
Tussen jou en de ander.
Tussen mij en de hond!Weet je wat ze me alsmaar duidelijk aan het maken is?
Dat ik bij mijzelf mag en moet blijven, in plaats van me uiteen te laten dobberen (zo noemde ik dat vorige week notabene nog in een gesprek met een vriendin: dát is mijn gevoel zo vaak, als gevoelig type-je).
Binke maakt me duidelijk, dat ik vanuit mijn innerlijk voelbare kern de wereld en andere mensen tegemoet mag treden.
Eerst mijzelf ‘verzamelen’ en dan hoef ik  mijzelf niet te verliezen.
En als ik dat doe, zo ben, dan kan zij ook ontspannen! Dan krijgt zij de ruimte om haar zekerheid te voelen en haar oude pijn te helen (we delen overigens eenzelfde thema … bizar bijzonder).
Trouwens, dat hebben/meedragen van dezelfde thema’s in het leven: ook dat is in de meeste partner-relaties zo! Kijk er maar eens naar.Wat een steun is deze hond Binke dus voor mij, ook al vind ik het soms irritant.Hoe is dat bij jouw partner?
Vind jij die ook zo irritant?
Hoe is het gesteld met jullie communicatie?
Ga jij bepaalde onderwerpen liever ook uit de weg?
En heb je enig idee, wat je jezelf en elkaar daarmee ontzegd?
Aan, ontspanning, steun, liefde, intimiteit en vrijheid.Want zoals ik al eerder eens heb opgemerkt:
Communicatie-akkefietjes zijn de schimmels in je relatie.
Het kan niet anders dan dat weggestopte boodschappen leiden tot boosheid, verdriet en gevoelens van onmacht.
Dat maakt je relatie bepaald niet prettiger!

Kijk er eens zo naar:
waartoe nodigt je partner/het gedrag van je partner je eigenlijk (onuitgesproken) uit?
Wat is het dat jij te leren hebt, om zelf een volwassener, heler, mooier mens te zijn?

Wil jij ook een steuntje in de rug?
Wat zou het jou opleveren in je relatie? Waar verlang jij naar?
Zoals ik ten diepste verlang naar een liefdevolle verbinding met mijn hond.
Wil jij of willen jullie samen jullie relatie verdiepen en jullie communicatie onder de loep nemen of meteen verbeteren?
Geef je dan nu op voor mijn laatste Webinar:
‘7 sleutels om je partner echt te laten luisteren’
waarin je heel veel inzicht kunt vergaren over hoe ‘het werkt’, een stap naar mindfulness in je relatie.

Of meteen voor de ‘Mindfulnes-in-je-relatie-Challenge’, die start op 9 december:
7 dagen lang actief met je communicatie bezig zijn d.m.v. video’s, oefeningen en audio-oefeningen, een werkboek en een besloten FB-groep om elkaar te ondersteunen!

Beide kun je alleen doen en dat gaat je al heel wat opleveren!
Mooier en intenser is het natuurlijk als jullie het samen doen!

En dan?
Oefenen, net als Binke en ik.
Oefenen in samen zijn, voelen, bij mezelf blijven en van daaruit in contact met haar zijn, samen groeien en vooral: samen liefde ervaren. En de bal ligt bij mij: ik mag me openstellen!!! En samen gaan we oefenen (want het patroon dat we samen hebben is natuurlijk niet in een middagje gefikst…, daar mogen we tijd voor nemen).
Wow, dat is zo’n fijn gevoel om dat te doen met haar!
Ik bedank mijzelf voor de stap die ik gezet heb om coaching te vragen en mijn bereidheid om weer te groeien.
Ik bedank Mariët, voor het werk dat zij doet en haar krachtige coaching.
Ik bedank Binke, voor het aanhoudende appèl dat ze op mij doet.

Wie bedank jij?

Ik kan niet voelen

“Ik kan niet voelen”, zei hij.

Ik zit lekker met een kop thee op de bank bij een vuurtje.
De uitspraak van Deeprak Chopra ‘hier zijn is genoeg’. drijft mee op mijn gedachten en daalt in mijn lichaam.
Ik heb en neem daar de tijd voor.
En ik denk aan al die drukdoende mensen (waaronder ikzelf), vooral jonge mensen, die zo’n moeite hebben met ‘voelen’.

En ineens zie ik een lijntje voor me.
Dat gaat zo bij mij: inzichten borrelen in mij naar boven als een lijn.
Ik kan ineens een verband zien. En ik zie het niet alleen, ik word het gewaar, ik ervaar het in mijzelf.

De razendsnelle loop
Ik zie mensen snel praten, zo snel, dat ik heel attent moet zijn om te kunnen volgen wat ze zeggen.
Mijn kinderen kunnen dat ook zo goed.
Als ik iets zeg, komt er meteen iets terug in hoog tempo.
Er lijkt een vrijwel automatische ‘loop’ (een lus, een herhaling) te bestaan tussen oren, mind en mond.
Lager lijkt de informatie niet te komen.
Die ‘hoge loop’ draait op volle toeren.
Er moet gepraat en gehandeld worden (tweede loop). En wel meteen.

Heel praktisch dat dat kan, als het nodig is.

De keerzijde: voelen??
Maar er is ook een nadeel aan die razendsnelle loop.
De informatie heeft namelijk niet de tijd om via het lichaam (en vooral het hart en de buik), verwerkt te worden.
Daar is de info van buitenaf heus wel neergedaald, want dat gaat nog sneller dan onze hersenen dat kunnen, maar het wordt dan niet bewust waargenomen.
Dus het lijkt of het er niet is.

“Ik voel er niets bij”….
Of: “Ik voel niets”
Of: “Ik kan niet voelen”
Dat wordt dan een gewoonte, een vaste overtuiging.
Het lijkt op een gegeven moment een waarheid te zijn, dat niet kunnen voelen.

Maar voelen vraagt een beetje tijd … met ‘niets’.
En dus de wens om te voelen. Want je moet dan echt iets anders gaan doen: die snelle loop doorbreken.
Op je rem trappen en je aandacht naar binnen richten: bodyfulness betrachten.
Oftewel een beetje tijd nemen om te registreren wat er in je lichaam gebeurt.
Dat kan bij een gebeurtenis en ook in een gesprek. Bij een uitspraak van iemand met wie je praat: niet meteen eruit gooien wat je mond wil zeggen, maar eerst ervaren wat er in je lijf gebeurt. Even tijd nemen voor ogenschijnlijk niets.

EN ALLES WAT IN DIE ‘NIETS-TIJD’ WAARNEEMBAAR IS,
DAT IS NOU ‘VOELEN’.

Het cadeau van oefenen in waarnemen in niets-tijd?  Wijsheid ontvangen!
Wanneer je je daar een beetje in oefent wordt het scala van voelbare sensaties steeds groter.
Je zult tot de ontdekking komen dat er heel veel verschillende ervaringen, op verschillende plekken in je lijf te registreren zijn.
En hoe langer en vaker je dit oefent, hoe subtieler je leert ontvangen!

Ja ontvangen, want het is een ware schat die je lichaam je geeft, als je bereid bent met je lijf in contact te gaan.
Je eert de wijsheid van je lichaam zelfs, als je de tijd voor haar neemt.

Oude body-wisdom (mooi woord hè) lichaams-wijsheid
Een wijsheid die je vanaf het moment dat je in je lichaam hier kwam, al met je meedraagt!
Vandaar dat je, als je begint met de beoefening van bodyfulness (innerlijke aandacht schenken), zomaar opeens gevoelens gekoppeld aan een ver verleden boven kunt voelen komen.
Oeps….dat is niet altijd fijn. Echt niet.
Maar ga er maar vanuit, dat je lichaam dat niet voor niets naar je toezendt: je mag er iets mee doen.
Je mag groeien!

Je mag vrijer worden!
Want handelen vanuit het samenspel tussen jouw mind én jouw body, is stappen uit die automatische loop van snel re-ageren en jezelf de vrijheid geven om op een meer bewust niveau te spreken of te handelen (waarbij ook niets zeggen of doen bewust handelen kan zijn).
In dit samenspel kun je de volheid van leven ontvangen!
Dat is vrijheid!!

Oefenen
Dit vraagt bij de meesten van ons wel om enige oefening!
Wil je starten?
Ga zo nu en dan eens net als ik met een kopje thee of koffie zitten met jezelf. Verder niets.
In stilte.
Kijk eens bewust rond.
Wat zie je allemaal?
En voel dan eens je lichaam: wat word je gewaar? Hoe voelt het?
Adem eens een paar keer diep in en een uit. Ademen helpt je aandacht te laten gaan naar de plek die aandacht behoeft: waar wat te voelen valt.
En kijk, voel, luister.
Gebruik bewust je zintuigen.
Die zijn een prachtig uitgangspunt om bodyfulness te beoefenen.
Vooral dat luisteren! Dat is me toch een uitdaging.
Zowel het luisteren naar jezelf (je eigen lijf en gedachten), als luisteren naar een ander.

En start je vandaag een gesprek, wacht dan voor de lol eens een paar tellen voordat je iets zegt.
En observeer wat er in die korte ‘niets-tijd’ in je gebeurt.
Wat wilde je eigenlijk gaan zeggen?
En wil je dat nu nog steeds zeggen? Op die manier? Of …
De loop is doorbroken.
De keuze is aan jou: vrijheid.
Ik wens je vrij-spel!!!

Meer weten over luisteren?
Geef je dan nu op voor mijn
gratis webinar ‘7 sleutels om je partner echt te laten luisteren’
op 9 en 24 november a.s..
Een wereld aan inzicht in iets meer dan een uur.

Jeetje … ben ik dus geen goeie relatie-coach?

Jeetje … ben ik dus geen goeie relatie-coach?

Laatst las ik een artikeltje van een relatiecoach die claimde dat het volgens haar visie een vereiste is voor een goede relatie-coach, dat deze een liefdevolle relatie met een partner heeft. (ik ga geen namen en linkjes noemen, maar ik las het echt!)

Ik liep leeg
Zo….die kwam ff heel hard binnen bij me.
Want ik interpreteerde dat meteen als het hebben van een ‘vaste-levenspartner-met-wie-je-op-dit-moment-een-langdurige-liefdevolle-relatie-hebt-in-één-huis-waarbinnen-je-ook-het-bed-deelt-en-dus-goeie-seks-hebt’.
Ja!!!!
Dat plaatje maakte mijn hoofd er in een split-second van!!
En dat idee, dat plaatje haalde me in en zette me ter plekke op dat moment voor het blok.
Ken je dat gevoel: pats boem stop er maar mee. Je voldoet niet!

“Ik kan er wel mee ophouden” dacht ik. En ik voelde even alle energie uit me weglopen (bijna inclusief het geluid van een leeglopende ballon vvvvppppprrrrtttttt).

Want bij mij zit het namelijk zo
Voor wie mij nog niet zo goed kent…..
Mijn privé situatie is de volgende:
Na een mooi, intens, liefdevol, spannend huwelijk van 26 jaar, waarin 2 bijzondere kinderen geboren werden (wat een groot appel deed op onze relatie, ons samen zijn, ons groeien als mens en als ouders), ging mijn man in op een verliefdheid voor een andere vrouw.
Ik kwam er zelf achter, ging het gesprek aan en kreeg de bevestiging, op een moment dat ik het toneel op moest (letterlijk!).
Heftig ja.
Ups en downs volgden, pogingen om samen verder te gaan, en telkens weer werd ik teruggeworpen op mijzelf.
En mijn horrorscenario werd waar: hij vertelde me in november 2013 dat hij ‘bij haar’ ging wonen.

Die nacht hebben we doorgepraat samen
We maakten samen een keuze.
Onze laatste nacht samen eindigde met een onderlinge afspraak: “we blijven in liefde en respect met elkaar omgaan”.
Onze keuze, ook van mij, die tot op de dag van vandaag standhoudt.

Makkelijk???
Nee, helemaal niet.
Toen begon het allemaal pas. Met vallen en opstaan dus en met respect voor mijn eigen emoties, die er ook mogen zijn.

De situatie nu: we wonen gescheiden onder één dak.
Ik heb geen echtgenoot meer, maar een huisvriend.
Een keuze. Voor nu.
Makkelijk??
Nee helemaal niet, althans niet voor mij.
Fijn? Ja soms fijn. Vooral ook voor onze kinderen.

Met m’n neus op feiten en gevoelens
Telkens word ik weer bepaald bij mijzelf: wie wil ik zijn? Waarom doe ik wat ik doe? Hoe wil ik reageren vanuit wie ik wil zijn? Wat is nu eigenlijk liefde en respect voor mijzelf en naar hem? Én naar onze kinderen niet te vergeten!!
Wat vraagt deze situatie van mij?

Allemaal vragen die ik ook aan mijn coachees stel!
En net als mijn coachees heb ook ik te maken met de ‘buitenwereld’, met alle ideeën, overtuigingen en oordelen die mensen om mij heen hebben.
Over mij, over hem, over hoe wij het doen, over wat ik eigenlijk zou moeten doen, over wat ik vooral niet moet doen. Heel lastig, irritant en verwarrend soms.

Dus niet de ideale relatie-coach?
Deze relatiecoach heeft op dit moment dus géén ‘gewone-liefdevolle-deel-samen-lekker-het-bed-en-de-eettafel-super-relatie’!!

Wat heeft deze relatie-coach dan wél?
Ik……
mijzelf……
Ik ben die ik ben. Mijn zoveel mogelijk transparante zelf. Een welwillende ploetervrouw.

Ik ben een vrouw, die al heel lang bezig is met persoonlijke groei en dat pad dus van binnen uit kent en gaat en de consequenties daarvan draagt.
Ik ben een vrouw die bereid is zich te laten spiegelen: in mijn eigen relatie, met alle emoties en gevoelens die daarbij horen.
Ik ken de onmacht én ik ken de kracht en weet waar die op te halen en te genereren is, als ik hem weer even mis. En dat hoef ik lekker niet altijd alleen te doen!
Ik ben de coach die leeft wat ze ook haar klanten geeft.
Ik ben de vrouw die de kracht, de angst, de valkuilen en vooral de uitdaging van communiceren kent (zowel vanuit mijn vak als logopedist en als coach en vooral uit mijn eigen ervaring, omdat communiceren en verbinding zoeken mijn levensopdracht is).
Ik (her)ken de manlijke en vrouwlijke patronen in een relatie en de invloed van oud-zeer (uit het gezin van herkomst) op een liefdesrelatie. Ik weet hoe het is om daar in te duiken en ermee aan de slag te gaan: niet er zachtjes omheen lopen, maar keihard de realiteit in de ogen te kijken en ermee te dealen.
Ik weet hoe het is om om te gaan met de pijn en emoties van wat onafwendbaar is, of lijkt.
Ik weet hoe het is, om telkens weer te kiezen voor liefde en respect en de invloed die dat heeft op het toelaten van de lichtheid en vrijheid in mijn leven.
Ik ben bereid te shiften, als dat nodig lijkt, in plaats van vast te houden aan …
Tenminste… dat denk ik … meestal.
Makkelijk???
Nee, helemaal niet.
Maar ja, wie heeft gezegd dat leven makkelijk is?

En weet je wat nou zo mooi is?
Ik zie hoe waardevol juist dat allemaal is in mijn coaching!
Zonder dat ik erover hoef te praten tijdens mijn coaching (mijn klant zit namelijk niet te wachten op mijn verhaal, maar op mijn aanwezigheid … voor hem of haar).
Want mijn cliënt komt juist bij mij, omdat hij of zij ook niet zo’n ‘big-smile-yes-allesgoed-leven’ ervaart.

In de jaren sinds deze situatie is ontstaan, ben ik zelf enorm gegroeid; getransformeerd!!
Ik heb mijzelf zoveel beter leren kennen.
Ik heb zoveel meer inzicht gekregen in hoe ik was tijdens ons huwelijk, hoe ik leefde vanuit oude patronen, vanuit angst! En hoe me dat weerhield van ontspannen, voluit, vrij, gepassioneerd leven en juist dát super voorbeeld voor mijn kinderen zijn. (voor hen is er dus vast ook nog wat te leren ? )
Ik ben mijzelf zoveel meer gaan waarderen.
Ik ben zoveel meer van mijzelf gaan houden.
Ik ben mijzelf zoveel vrijer gaan voelen.

Eb en vloed, daar beweeg ik in mee: stromen
En ik vind deze weg die ik ga zo waardevol! Ook al heb ik mijn momenten van F*ckPiepBalenAlleenvoelenWaaromik enzenz.

Nee, ik ben geen relatie-coach met een paradijselijke liefdesrelatie op dit moment.
Die komt vast en zeker…zodra mijn ziel daar werkelijk aan toe is.

Ik ben wel een relatie-coach die volop in de eb en vloed van het leven durft te staan.
Misschien geen mooi plaatje aan de buitenkant.
Wel transparantie en bereidheid om ook in lastige situaties de Liefde te leven.

Want hoe je het ook went of keert: die liefdevolle relatie waar ik JA tegen zei op 10 februari 1984, werd bekrachtigd in een JA-woord op 4 juli 1987 en is nog steeds een JA. Maar wel in een totaal andere vorm dan toen. Een getransformeerd JA!
En dat is mijn waardevolle NU!

-Eb en vloed-

Als eb
zich zorgen maakt
om ‘ik heb’
dan zou hij zich
niet terug durven trekken

als vloed
vertrouwen mist
in overvloed
dan zou zij zich
niet uit durven strekken

eb en vloed
getuigen van moed
van vertrouwen
in dat wat is zal zijn
samenspel
tussen geven en nemen
evenwicht
tussen groots en klein

En wat mag of moet jij hier nou mee?
Niks.
Je mag het binnen laten komen: “Oh … dit is dus Jeanette … ook”.

Verder mag je jezelf afvragen hoe gelukkig jij bent aan de buitenkant.
Hoe jij voldoet aan het plaatje dat anderen voorstellen, of dat jouw ego in jouw hoofd gemaakt heeft.
En je mag je afvragen hoe jij van binnen voelt en of die twee wel met elkaar matchen.
Bevind jij je in jouw eb?
Wat heb jij nodig om vloed te gaan ervaren?
Hoe is het in jouw/jullie relatie?
“Allesgoed?”

Of … is er een verlangen om meer, beter, dieper, liever, intiemer, ‘verbondener’, humorvoller, ‘sekser’ samen te zijn?

In dat laatste geval: ik weet een goeie relatie-coach voor je!
Iemand die midden in het echte leven staat en niets gek vindt of uit de weg gaat (voor zover ik weet) en die prachtige en vooral krachtige programma’s voor stellen heeft.

• Check even haar partnerStroom!!!
Dat is een uniek concept van haar waarin partners in anderhalve dag samen enorme stappen zetten (naar elkaar toe!).
• En volg haar op Facebook

• Geef je op voor haar gratis Webinar:
‘de 7 sleutels om je partner echt te laten luisteren!’ op 9 of 24 november a.s.!
Het goede begin van mindfulness in je relatie … nu het nog kan.
Of … inzicht in je huidige of vorige relatie én vooral in jezelf, met het oog op een nieuwe relatie.
Groeien begint met deuren open durven maken en ontdekken wat er zich in al die kamers afspeelt.