“Maar ik wil zo graag” … of de spin is even vertrokken

Wij mensen
Zo: … full speed het oude jaar uit en het nieuwe jaar in.
Dat lijkt een beetje de trend.
Afronden van allerlei werkzaamheden in je baan, kerstborrels, eindejaars-festiviteiten, ook op de scholen (dus met je kinderen mee), tussendoor de nieuwe verzekeringen afsluiten (beetje te laat in verdiept, da’s waar), kerstboom kopen, huis versieren, kerstdiner voorbereiden (oh ja nieuw jurkje of op mijn minst een paar nieuwe leuke panty’s) en dán nog:
doelen stellen voor het nieuwe jaar, plannen maken, plannen uitwerken, zodat januari weer ‘full speed’ begonnen kan worden.
Pffff …
Wel allemaal nodig, zo lijkt het althans.
En allemaal gezellig en leuk. Dat zeker. Ja toch!?

De natuur
Dan … aan de andere kant de natuur om ons heen.
Winter, kou, mist, heel veel water, sneeuw: een totaal naar binnen gekeerde energie, zonder uitbundig bloeiende bloemen, ritselende bladeren en vruchtdragende struiken.
Tijd van inkeer, even rust.

En jij?
Herken jij dat het soms ook een beetje teveel is?
Als je heel eerlijk bent …
Teveel actie?
Ervaar jij juist in deze tijd van het jaar ook een ‘beetje’ van iets dat je moeheid zou kunnen noemen?
De gedachte dat je na vier uur ’s middags eigenlijk níets meer zou willen ‘doen’; alleen maar in de knusse warmte thuis wilt zijn, met een kop thee en een boek, of zoiets?
Of heb je de indruk dat er niet zo veel meer voor nodig is, of je wordt ziek?
Of anders nog: gebeurt er veel in je leven, wat je eigenlijk wel eens even op een rijtje zou willen zetten?

Hoezo dan die natuur?
Waarom haal je die er nou bij, Jeanette?
Nou … wij zíjn die natuur! Wij zijn net zo goed een onderdeel van die natuur als de bomen, de zon, de maan en die struiken die nu geen blad, bloemen en vruchten hebben.
Als je je aandacht daar wat meer op richt, dan zal je steeds meer opmerken en ervaren wat de invloed van de natuur op ons mensen en op jou is.
Je lijf heeft daar voelsprieten voor namelijk.

Alleen … wij vergeten dat wat makkelijk enerzijds en anderzijds zijn wij meesters geworden om het contact met ons wijze lichaam te ver-on-achtzamen (=we slaan er geen acht meer op) en dus voelen we de boodschappen van ons lichaam (dat wél die verbinding met de natuur in jou aanvoelt) niet meer of te laat.

Ons lijf
Afgelopen november gaf ik twee keer de workshop ‘Mijn lichaam als workmate en ik’.
In het contact met degenen die de workshops volgden werd me weer duidelijk hoeveel mensen de neiging hebben om hun grenzen (wel degelijk aangegeven door hun lichaam) overschrijden: met allerlei lichamelijke klachten als gevolg en een redelijk schrikbarend aantal jonge mensen met een burn-out.

Maar ja … ik wil zo graag
Dat geldt tenminste voor mij. Als ik eerlijk ben en naar mijn gedachten en gedrag kijk.
Voor jou ook?
Ik wil zo graag aan mijn eigen gestelde doelen voldoen.
Ik wil zo graag aan de verwachtingen van (sommige) anderen voldoen.
Ik wil zo graag overal bijzijn.
Ik wil zo graag sociaal zijn.
Ik wil zo graag mijn ideeën in actie omzetten.
Ik wil zo graag zichtbaar zijn op FB.
Ik wil zo graag een actieve moeder zijn en ook nog lief graag.
Ik wil zo graag een mooi kerstdiner maken.
Ik wil zo graag aandacht besteden aan mijn familie en vrienden.
Ik wil zo graag perfect zijn op mijn werk.
Ik wil zo graag ……………?

Wat wil jij zo graag?
En het liefst nog dit jaar.
Moet het echt?

Nu je lijf weer: ga even luisteren:
En wat ‘zegt’ je lichaam? Je hart? Je diepe verlangen?

Neem eens 2 minuutjes de tijd: ga even zitten, met je ogen dicht.
Adem een keer diep in en uit, laat je schouders eens zakken en ontspan je buik, je bovenbenen én je kaken… (of was alles al ontspannen?)
Als je hééééééél eerlijk bent.
Welke behoefte dient zich dan aan? In je lichaam.
En mag dat er misschien even zijn van je?

Echt niet raar
Natuurlijk voelt niet iedereen dit zo.
Maar weet dat het echt niet raar is, als je in deze donkere tijd van het jaar, je blik en energie wat naar binnen wilt richten, even contact wilt maken met je eigen mist, stilte of zelfs donkerte misschien.

Want daar ergens diep van binnen brandt jouw persoonlijke vlammetje, dat licht schijnt op wat echt gezien wil worden IN jou en DOOR jou.

“Wie buiten zich kijkt, droomt;
wie naar binnen kijkt, wordt wakker”
zegt Carl Gustav Jung

Wakker worden is van je automatische piloot af gaan.
Als je verbinding kunt maken met die vlam van binnen, dan weet je, waar je straks écht weer mee naar buiten wilt komen, wat echt gedaan wil worden door jou persoonlijk.
Het is als wachten op een geboorte en zwanger zijn van een energie die weer naar buiten wil als de tijd rijp is. Meegaan met de natuur … jouw natuur.
En dat is ook Kerst: even stil zijn en klaar maken voor een geboorte die licht brengt.
En niet alleen licht voor jezelf!

De winst
Ik geloof ‘heilig’ in de kracht van het luisteren naar je lichaam en het opzoeken van zo’n stille periode om dat goed te kunnen doen (want dat vraagt voor de meesten van ons toch wel wat oefening).
De winst daarvan is, dat je dan een samenwerking krijgt met je wijze lijf (en daarmee met de hele natuur, noem het ’t Universum, God, het Eeuwige, wat het ook maar is voor jou), in plaats van een strijd ‘tegen’.
Die samenwerking geeft energie!
Daar ligt onze kracht.
Onze kracht is onze waarde, ons talent, datgene waarmee we iets wezenlijks toevoegen voor onszelf én daarmee voor anderen, de wereld om ons heen.

Altazar Rossiter beschrijft dat heel mooi:

(uit de Happinez scheurkalender 2017)

Dit is wat ik je toewens in deze tijd voor Kerst en in de overgang naar het nieuwe jaar.
De mogelijkheid om naar jouw behoefte de stilte op te zoeken in jezelf.
De mist te willen en kunnen onderzoeken, in het donker te durven zijn, om van daaruit je eigen vlam te kunnen zien en ervaren: datgene wat in en door jou geboren wil worden!
Ik gun het je om het web even te verlaten …
Om na die rust, als je wilt, weer ‘full speed’ naar buiten te kunnen gaan, vanuit jouw hart en talenten, anders dan vanuit de druk van buitenaf (waar je die ook maar van laat binnenkomen).
Vanuit jouw eigen kracht, om zo ook ruimte te kunnen geven aan de kracht van anderen.

En wat kunnen we elkaar in die ruimte steunen en mooie dingen geven.
Een zegen zijn!
Ik wens je een gezegende Kersttijd en overgang naar jouw nieuwe jaar!