Over (voor) WAAR-nemen

(met oefening hieronder)

Mijn gesprek met de regen
Mijn gesprek met mijn cliënten
Mijn gesprek met collega coaches
Mijn gesprek met de stilte (wanneer ik mijn mobiel laat liggen)
Mijn gesprek de natuur
Mijn gesprek met mijn oude vader
Mijn gesprek met mijn zus
Mijn gesprek met ‘het mantelzorgen’
Mijn gesprek met mijn kleindochter van bijna 4 maanden
Mijn gesprek met de spring-in-‘t-veld-kleindochter van 5
Mijn gesprek met mijn gekneusde ribben
Mijn gesprek met de eindeloze regen van vandaag

Het zijn…..allemaal….gesprekken met mezelf.
Met mijn diepere ik of Ik.
Herken jij daar iets van?

Ik heb het daar wel eens over met dierbare collega-coaches.
We bemerken dat het regelmatig gebeurt dat we ons afvragen: “Wie ben ik nou aan het coachen? Mijn cliënt of mezelf?”

Als je uitgaat van het principe dat alles energie is én dus dat alles met alles en iedereen met iedereen verbonden is, is het bovenstaande heel logisch.

Vandaag, in mijn caravan, in de continue stroom van regen, ben ik het me weer heel bewust.

Hoe?

Omdat ik waarneem.

Hoe?

Ik roep de wijze waarnemer in mijzelf op; mijn volle aandacht, en ga naar binnen.
Maak mezelf zacht vanbinnen: kijk met zachte gesloten ogen.
Laat mijn gewicht helemaal zakken diep in mijn bekken; zachte billen, zachte vagina, zachte bovenbenen en voeten.
Maak ruimte in mijn bekken, vooral bij mijn stuitje en het gebiedje van mijn staartbeen en lendenwervels. Ik ‘leun’ daar met mijn aandacht.
Soms visualiseer ik daar mijn voormoeders, met hun hand in mijn onderrug.
Ik laat me zakken: vol in de overgave.
Steeds maar weer.
Zonder oordeel, wanneer ik daar weer spanning ontmoet.
Bij iedere bewuste uitademing en lage inademing (schouders laag houdend en die inademing vanzelf laten komen) zak ik weer en meer.
Mijn hart is rustig.
Ik treed de stilte in mij binnen en voel dat er buiten ook stilte ontstaat (op die regendruppels na, die tikken op het caravandak 😉).

Waarom doe ik dit?

Omdat ik het mezelf gun.
En omdat ik weet dat het nodig is; deze gesprekken met mijzelf.

En dan gebeurt het…..

Tijdens het steeds maar weer ‘binnenblijven’ met mijn aandacht, zachter worden, leunen en ademen (vooral uitademen en weer openen), klopt de emotie aan.
Een zacht verdriet.
Het dient zich aan. Als het kleine meisje in mij.
Ze laat zich nog niet helemaal zien.
Het is okay.

Ik zie haar.

Ik ‘zie’ het zachte verdriet.

Ik ben bereid het te ontvangen, wanneer de tijd rijp is.
Blijkbaar niet nu.
Of toch….al is het niet in volle omvang?
Of toch?
Is het goed zoals het nu is?

Ontvangen is voldoende.
Een zachte ontvangst. Zoals ze zich zo graag wenst.
Met open armen. Met open bekken.

Egoïstisch?

Nee, zeker niet.
Want vanuit het verbonden zijn met die diepte in mijzelf, kan ik meer verbonden zijn met de ander.

Vanuit de zachte overgave aan wie ik werkelijk ben daar diep vanbinnen, kan ik het oprechte gesprek aan.

Het gesprek met de regen.
Het gesprek met mijn cliënt, collega, vriendin, vader, zus en vele anderen.
Het gesprek met mijn gekneusde ribben, waarachter mijn verlangende hart.
En het gesprek met de creatieve levensenergie vanuit mijn kern in mijn onderbuik.
Vanuit deze plek kan ik geven.
Zonder mijzelf te verliezen.

Och wat heerlijk.

Met zachtheid voor jezelf.

Dan zijn we samen zacht.
Want alles is met alles en iedereen met iedereen……

Geboorte-effect

‘EEN’ GEBOORTE VERHAAL, WAT IS HET JOUWE?

Met een geplande keizersnee.

Zo zou ze geboren worden.
Geen eigen keuze, eigen tijd en eigen natuurlijk samenspel tussen haar en haar moeder.
Voor haar en haar moeder trouwens wel de enige manier om veilig door het geboorteproces te komen.
Dus dankbaarheid voor deze mogelijkheid is ook op zijn plaats.
Toch een verre van ideale start in dit leven.

Gelukkig heeft haar moeder ‘hemel en aarde bewogen’ (lees protocollen in het ziekenhuis weten op te rekken), om haar direct na haar komst uit de beschermende baarmoeder op haar blote borst te krijgen: de veiligste haven na de eerste schrik.
Want dat is het natuurlijk wel: een grote schrik om onaangekondigd, zonder langzame fysieke en daardoor emotionele voorbereiding, in zeer korte tijd door professionele handen uit je veilige holletje getrokken te worden.
Van haar gezichtje op geboortefoto’s is dat af te lezen.

Operatie geslaagd voor moeder en kind.

Daarna…relatieve rust bij mama.
Een verpleegkundige zei nog: “wat mooi zeg, hoe dat bij jullie ging.”

En toch…

WAT IS HET EFFECT VAN JOUW GEBOORTE-ERVARING?
Onze conceptie, tijd en reis in de baarmoeder en onze geboorte hebben ontegenzeggelijk een effect op ons leven en onze kijk op het leven.
Weet jij iets van de energie, omstandigheden en sfeer rondom jouw conceptie, de tijd in de buik van je moeder en je geboorte? Wie weet kun je er nog naar vragen, om inzichten op te doen over jezelf.

Onze ervaringen uit die tijd zijn namelijk de imprints waarmee wij verder leven, ook al zijn we ons dat vaak niet bewust. Zowel in positieve als helaas ook in minder helpende zin.

Ik ken meerdere verhalen van volwassenen die middels een keizersnee, of met weeën opwekkende middelen niet op hun eigen tijd geboren ‘mochten’ worden. ‘Mochten’, vanuit hun perspectief.
Gevoelens van ‘onder druk staan’ of moeite met dingen afmaken kenmerkten hun leven, meestal zonder dat ze daarvan de oorsprong herkenden.
Een geboorte ervaring, die verre van zacht, veilig, liefdevol te noemen is, ondanks alle goede intenties en het gebruik van (moderne) kunstgrepen, waar we ook blij mee mogen zijn.

TRAUMA(TJE?)
Toch mag je het echt wel een geboortetrauma noemen. Voor het kindje en vaak ook voor de moeder en de vader.
Waarbij het woord trauma, geen indicatie in zich draagt van de ernst van de ervaring noch de heftigheid van de invloed op het leven van de persoon of de subjectieve gevoelens en belemmeringen.
Ogenschijnlijk kan bijvoorbeeld een bevalling vanuit verloskundig perspectief vlekkeloos verlopen zijn, maar kan er op emotioneel gebied van alles een rol gespeeld hebben, dat gezorgd heeft voor een minder prettige imprint bij de baby.

Bij mijn cliënten zie ik regelmatig, dat hun lichaam tijdens de Transformerende Ademsessie zelf de weg vindt naar het geboorteproces, om aan de oppervlakte te brengen wat in dát moment geheeld mag worden: de prachtige wijsheid van het lichaam aan het werk. Met een bevrijd gevoel als resultaat.

BEN JE NIEUWSGIERIG NAAR JOUW GEBOORTE IMPRINTS?
OF WIL JE EEN STAP ZETTEN IN HET HELEN VAN OUDE PATRONEN?
Binnenkort bied ik weer een mogelijkheid voor jou om inzicht te krijgen in de imprints rondom jouw geboorte en het doorademen en helen van eventuele belemmeringen.
Je hoeft dus niet per se iets te weten van deze start van jouw leven: je lichaam en het Wetende Veld wijzen je de weg.
Tijdens DE MIDDAG WORKSHOP ‘mijn Adem van Conceptie tot Geboorte’ werken we met Opstellingen en een Transformerende Ademsessie. HIER vind je info.